Byli tacy młodzi ludzie ponad 70 lat temu, którzy postanowili zawalczyć o możliwość posługiwania się swoim językiem- bengalskim. Niestety, władzom Bangladeszu, gdzie doszło
do demonstracji, nie spodobało się to. Pięciu studentów straciło wtedy życie.
Na pamiątkę tego wydarzenia w 1999 roku ustanowiono Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego. Dlatego 21 lutego świętowaliśmy ten dzień w naszej szkole. Język nie tylko pomaga nam w komunikacji, ale też jest świadkiem historii, współtworzy kulturę, buduje tożsamość.
Uczniowie włączyli się w wydarzenie, mierząc się w różnych zadaniach z naszym językiem- polskim. Powstały listy słów miłych, dobrych, ale też trudnych. Zmagaliśmy
się z pięćdziesięcioliterowym wyrazem. Utrwaliliśmy zasady ortograficzne oraz zwróciliśmy uwagę
na zmienność języka. Spośród dawnych słów poznaliśmy znaczenie na przykład paszenoga, świekry, kognata. Zanurzaliśmy się w bogactwo znaczeń przypominając przysłowia. Przedmiotem naszych badań była także ślonsko godka itajemniczo brzmiące wyrazy jak hercklekoty, ajerkuchy czy klapsznita. Efekty pracy uczniów będzie można podziwiać na górnym korytarzu jeszcze
przez kilka dni.
Dzięki temu świętu mogliśmy zdać sobie sprawę z różnorodności naszego języka ojczystego. Pobudza ono także do refleksji, jak ważne jest zachowanie poprawności w komunikacji oraz kulturalne porozumiewanie się.
